De betekenis van presenteïsme Het varieert per context en geografische regio. in Argentinië wordt de term op de werkplek gebruikt om de naam te geven prijs die de werknemer ontvangt heeft geen niet-verontschuldigde afwezigheden en daarom is elke dag aanwezig in zijn functie van ik werk .

Het presentisme vertaalt zich in deze zin in een economische beloning voor iemand die de hele maand niet zonder reden de zijne heeft gemist werk . Aan de andere kant verliest de werknemer die afwezig was bij zijn werk het presentisme en ontvangt daarom het betreffende geld niet.
Bijvoorbeeld: "Het bedrijf kondigde aan dat het het presentisme zal verwijderen voor werknemers die zich aan de staking houden", "Ik ga klagen bij de persoon die verantwoordelijk is voor human resources: ze presenteren me slecht presentisme", "Omdat ik in het zwart werk, heb ik geen prijs voor presentisme".
In andere landen is presentisme echter een probleem gezondheid gekoppeld aan werk In deze gevallen verschijnt het presentisme wanneer een werknemer, uit angst zijn baan te verliezen, hij gaat naar zijn werkplek, zelfs als hij ziek is of niet normaal kunnen presteren. Dit veroorzaakt een productiviteitsverlies voor het bedrijf in kwestie.
Er is veel gedebatteerd over arbeidspresentisme en degenen die het bekritiseren, zijn van mening dat dit het gevolg is van de slechte professionele omstandigheden die er op de huidige markt bestaan. De angst om werkloos te zijn, zorgt er dus voor dat werknemers naar hun positie gaan, zelfs als ze niet in de beste gezondheidstoestand verkeren.
Binnen de filosofie , de presentismo is de stroom die bevestigt dat het verleden en de toekomst geen deel uitmaken van de realiteit, omdat het enige dat bestaat aanwezig . Volgens deze doctrine zijn zowel het verleden als de toekomst slechts logische constructies die door de mens zijn ontwikkeld.
Velen zijn degenen die verdedigen en pleiten voor presentisme. Zo kunnen we bijvoorbeeld zeggen dat boeddhisten het er volledig mee eens zijn, zoals blijkt uit bepaalde documenten van deze religie waarin het idee dat alleen het huidige moment reëel en fysiek is, terwijl het verleden en De toekomst is onwerkelijk.
Op basis van dit idee kunnen we zeggen dat het presentisme een nauwe relatie heeft met een uitdrukking of stelregel die in het Latijn is gebleven: "Carpe Diem", wat "Leef het moment" betekent. In dit geval heeft die raad niet zo'n ingewikkeld filosofisch proces achter de rug, maar het bepaalt wel dat wat echt belangrijk is, wat bestaat en wat we kunnen veranderen of verbeteren, het heden is.
Die stelregel werd een embleem dankzij, bijvoorbeeld, de beroemde film "The club of the dead poets" (1989), geregisseerd door Peter Weir en met in de hoofdrol wijlen Robin Williams. Dit geeft het leven aan een leraar die een centrum komt lesgeven op basis van oude normen, dat wil dat zijn jonge studenten hun weg vinden en hun leven de veranderingen geven die ze nodig hebben.